Komplekslerimizi bir kenara bırakalım.

Yurt dışında bir sürü yabancı firma ile görüşmeler yapıyorum. İnanır mısınız, hiçbir ülkede bizim ülkemizdeki kadar kompleksli insan görmedim.

Yurtdışındaki Görüştüğüm firmalar hep belli başlı, dünya çapında isim yapmış firmalar. Hangisinin adına mail atsanız, ne yoğunlukta olurlarsa olsunlar, gün içinde mutlaka size cevap atıyorlar. Üstelik görüştükleriniz firmanın önde gelen isimleri, CEO'ları dâhil.

Fakat bizim ülkemizde enteresan bir boş vermişlik var ya da çok bilmişlik...

Alexander, edebiyat çevrelerince tanınan, bilinen ve sevilen usta bir yazardır. Aniden yakalandığı kurtuluşu olmayan bir hastalık, tüm hayatını gözden geçirmesine sebebiyet verecektir. Artık Alexander içine gömüldüğü bu sahil kenarındaki evi bir kenara bırakarak yeniden hayata atılmak durumundadır. Edindiği ve ediniyor olduğu tecrübelerin iç içe geçeceği bir serüvene atılır. Geçmişi hatırladıkça kendini yeniler ve kimliğini hatırlamaya başlar. Alexander, kendi ölümünün döşeğinde, yeni bir kimlik kazanmaktadır.

Tekrar yeniden merhaba,

Bugün buraya yazacaklarım tamamen benim yaşadıklarımla alakalı.

Öncelikle şunu söylemeliyim ki yazdıklarımın hepsi yaşanılmış, denenmiş, uygulanmış ve sonuçları görülmüş olaylar ve durumlardır. O yüzdendir ki hiçbiri bir masal, bir hayal ürünü değildir. Ancak isteyen alır, istemeyen almaz.

Ercan Kesal’ın eski romanı yeni filmi. Netflixte yayımlanmaya başladı. Ne güldürdü ne ağlattı. Günümüzde içine dışına hakim olduğumuz siyasete kendi bakış açısından, muazzam tespitlerle donatarak anlatıyor. İçinde bulunduğu durumun ciddiyetine karşı yaşadığı olaylar güzel bir kara mizah örneği aslında. Siyasetin işleyişine mercek tutan bu film, içerisinde barındırdığı gerçek sekanslarla hikayenin içinde size sahip oluyor. İzlerken gerçek üstü bulacağınız veya kabullenmekte zorlanacağınız sahne yok neredeyse.

Oldukça güzel bir konu olabilirmiş. sahne kullanımı ve oyunculuklar bir yana, kopuk hikaye anlatımı oldukça başarısızdı. Feminizm üzerinden bir anlatım istenmiş olana da erkeği bir türlü bu denkleme sokmadan anlatmak, hele ki böyle bir çok karakterli kadın grubunda oldukça zor. kim kimdir diye yakalamaktan yada şimdi ne oluyor demekten hikayeyi hep geriden gelerek izledim.
Böyle yorucu bir anlatım uzun süredir görmemiştim.
bir kalıp vardı, içinde hissiyatın olmadığı ve asla seyirciye geçmediği bir oyundu.

Kürt bir yönetmenin(hiner saleem) yaşadıklarına odaklanan ve çok derininde milliyetçi bir propagandası olan kitabı.